De onderdeelssjaals, of ook wel regimentssjaals of halsdoeken geheten, zijn waarschijnlijk voor het eerst gedragen door het Regiment Van Heutsz in de Koreaanse oorlog in 1953. Waarschijnlijk zijn ze overgenomen van de Amerikanen die er sjaals droegen in hun regimentskleuren. In de jaren ’60 van de vorige eeuw begonnen steeds meer eenheden onderdeelssjaals te dragen in de kleuren van hun regimenten, wapens en dienstvakken. Ze dienden ter bevordering van de groepsbinding en de saamhorigheid en werden vaak oogluikend toegestaan door de commandanten.
Deze sjaals waren vaak gemaakt van kunstzijde of katoen, voorzien van een opdruk of opgeborduurd embleem. De uitvoering kon verschillen van een rechthoek, een driehoek tot een echte sjaal (UN eenheden, Garde regimenten Grenadiers, Jagers en Fuseliers). De bevestiging bestond uit touwtjes, knoopjes en klittenband. Er was totaal geen eenheid in te ontdekken.
In de jaren ’80 besloot de defensieleiding eenheid aan te brengen in de wildgroei aan onderdeelssjaals. Een van de redenen hiervoor was dat dienstplichtigen in toenemende mate niet wilden betalen voor een sjaal die door de commandant bevolen werd te dragen. De eenheden betaalden toentertijd hun sjaals uit eigen zak.
Elk regiment, wapen, dienstvak en de zelfstandige staven en diensten kregen een gestandaardiseerde sjaal in de kleuren van de eenheid. De sjaal was voorzien van het embleem wat de eenheid voerde. De nieuwe gestandaardiseerde sjaaltjes waren rechthoekig van vorm, gemaakt van katoen en voorzien van een halssluiting van klittenband. De eerste officiële sjaals werden gefabriceerd door Van Dongen met de kroon uit Breda. Later volgens andere fabrikanten als Delta, Kattenburg en Bender (Dld)
Naast de officiële sjaals is er ook een periode geweest waarin er legergroene sjaals werden gedragen voor bij het GVT. Het embleem was dan in zwart uitgevoerd. Verder zijn er in het begin van de jaren ’90 van de vorige eeuw ook sjaals gedragen in een woodland camouflage uitvoering. Deze werden vooral gedragen door eenheden van 41 Lichte Brigade uit Seedorf (Dld) en cavalerie eenheden.
Tenslotte zijn er ook diverse officiële uitzendingsjaals gemaakt voor de MFO (Sinai), 11 Geniehulpbataljon (Irak 1991) en SFOR 3 (101 Tankbataljon 1997). De blauwe UN sjaal maakt onderdeel uit van het UN- pakket. Dit pakket wordt door alle nationaliteiten gedragen tijdens UN- missies.
Momenteel worden de sjaals nog door diverse eenheden gedragen bij officiële gelegenheden als commando overdrachten. Onduidelijk is wat de toekomst is voor de onderdeelssjaals als onderdeel van het tenue van de landmacht militair. Feit is dat er de laatste jaren nauwelijks nieuwe sjaals worden gemaakt. Het Regiment Bevoorrading & Transport is de laatste die in 2007 een nieuwe sjaal ontving.
Tenslotte dient nog te worden vermeldt dat er in de PGU een groene sjaal (tot 1992) of een woodland sjaal zit, als onderdeel van het gvt-pakket.